Autisme en bindingsangst, verlatingsangst
Waarom het zoveel moeilijker is voor mensen met autisme een partner te vinden, werd mij duidelijk in mijn eigen zoektocht naar een serieuze relatie.
De meeste mensen met autisme hebben net zo goed en net zoveel behoefte aan een mooie en goede liefdesrelatie als mensen zonder autisme. Voor mensen met autisme is het vaak lastiger om die leuke, fijne partner te vinden, te hebben en te houden.
Door kritisch naar mezelf te kijken ben ik mijn “onhandige” gedrag, patronen gaan doorzien. Het werd mij duidelijk waarom het steeds “mis” liep. Vanaf het moment dat ik die patronen ging er- en herkennen kon ik het anders aanpakken. Die andere aanpak bracht mij veel betere, leukere contacten en uiteindelijk een fijne en serieuze relatie.
Diezelfde patronen, die ik had, zie ik in variaties bij mijn coachklanten waardoor het niet lukt die liefdespartner en relatie te vinden.
Herken je dit? Wil jij ook een fijne en serieuze relatie maar lukt het je niet deze te vinden?
Ook met autisme en weinig of geen relatie-ervaring kan je een fijne en mooie duurzame relatie krijgen.
Het grootste deel van de mensen vindt hun partner ergens tussen hun 20e en 30e . Zij maken emotionele verbinding op een natuurlijke manier en komen daardoor gemakkelijk in een stabiele relatie.
Bij mensen met autisme gaat dit helaas minder makkelijk. Zij vinden het moeilijk om nabijheid te verdragen en zichzelf echt te laten zien. Of ze zijn onzeker en storten zich snel in een relatie die hun uiteindelijk niet gelukkig maakt.
Opgroeien, je schooltijd en werken op plekken waar je wordt gezien, begrepen en gewaardeerd zorgt voor een veilige hechting. Met een veilige hechting leg je contacten vanuit vertrouwen in jezelf en in de ander. Een veilige hechting helpt bij het aangaan van relaties.
Veel mensen met autisme hebben in het verleden negatieve ervaringen met andere mensen opgedaan. Ze zijn slachtoffer van pestgedrag op school, studie en later soms treiter gedrag op de werkvloer. Niet geaccepteerd en of begrepen worden is voor veel mensen met autisme een rode draad in hun leven. Er zijn altijd signalen er niet (volledig) bij te mogen of kunnen horen.
Voortdurend niet geaccepteerd, begrepen worden en er niet bij horen tast je zelfvertrouwen aan. Door de mensen die je veiligheid zouden moeten bieden ben je in het verleden niet of onvoldoende gesteund. “Trek het je niet aan of bijt gewoon van je af” is je waarschijnlijk vaak verteld. Makkelijker gezegd dan gedaan. Onbewust hebt je aangenomen er altijd alleen voor te staan en je eigen boontjes te moeten doppen. Niemand begreep of begrijpt je immers dus waarom zou je om hulp vragen.
Of, en dat komt ook voor, je hebt héél veel bescherming gekregen en er werd van alles voor je geregeld om je toekomst zo probleemloos te laten verlopen.
De pijn, verdriet uit je verleden en het voortdurende onbegrip kan je beschadigen. Door deze ervaringen heb je een strategie aangeleerd zodat niemand je meer kan raken, pijn kan doen of dat je die pijn in ieder geval niet meer voelt. Je laat je echte zelf niet meer zien (anders hadden die pestkoppen weer munitie) en bent weg van je gevoel (pijn en verdriet was te overweldigend dus kon je het beter wegduwen). Deze strategie had je toen nodig en heeft je geholpen tot waar je nu bent. Het was nodig om te overleven. Die overlevingsstrategie is nu niet meer nodig maar omdat het je zo eigen is ben je je er nauwelijks of niet bewust van.
Om de door jouw gewenste relatie te vinden heb je zowel kracht als kwetsbaarheid nodig. En die twee heb je weggestopt en dat werkt nu tegen je.
Bij beschadiging, door alle pijn en verdriet uit je verleden, spreken we van onveilige hechting. Wanneer dit hindert bij het vinden van relaties spreken we van (verschijnselen) van bindingsangst of verlatingsangst.
Van bindingsangst en verlatingsangst zijn mensen zich bijna nooit bewust. Ze handelen vanuit een oude (onbewuste) herinneringen en ervaringen.
Mensen met bindingsangst vinden intimiteit vaak té bedreigend. Toenadering van iemand en liefde voelt verstikkend. Het is aan hem, haar gelegen de ander op afstand te houden. Bindingsangstige gaan echte intimiteit en verbondenheid het liefste uit de weg. Echte intimiteit, verbondenheid en commitment is juist essentieel voor een fijne en goede relatie.
Verlatingsangstigen willen héél graag samen zijn, deze mensen hechten snel en checken onvoldoende of de ander wel echt en goed relatiemateriaal is. De verlatingsangstige heeft vanuit angst veel bevestiging, contact en aandacht nodig. Dan kan hij, zij zich ontspannen. Dit claimgedrag is verstikkend voor de ander.
De symptomen van bindingsangst en verlatingsangst houden je weg van wat je juist zo graag wil. Die fijne relatie. Bindingsangstige zullen zich daardoor nog minder snel binden en verlatingsangstige zullen die ander nog krampachtiger vast houden. Zo houden bindingsangst en verlatingsangst je in een vicieuze cirkel. Om een fijne relatie te krijgen zul je de cirkel moeten doorbreken.
Een eerste stap om de dynamiek van bindingsangst en verlatingsangst te doorbreken is de verbinding met jezelf opnieuw aan te gaan. De kracht en kwetsbaarheid die je hebt weggestop weer naar boven te halen. Met bindingsangst en verlatingsangst vluchten we weg of claimen we echte verbinding met een ander. Het is de kunst om eerst de verbinding met jezelf weer aan te gaan en dat legt een bodem om de verbinding met anderen te maken.
Wil je meer weten over autisme en bindingsangst, verlatingsangst of hoe je dit achter je kan laten? Neem dan contact met me op via het contactformulier voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Of stuur een mail naar dating@okbegeleiding.nl
